We spreken ergens 2004,-5 of -6:
– “Van waar zijde toens wel?”
– ik: “uit Ieper.”
– “Aha, een Westfluut. D’er zijn d’er hier vele. Blijven plakken na de studies zekerst?”
– ik: “Ahja, zo gaat dat hé.”
– “En blijfd’ier weunen?”
– ik: “‘k Peistwel…. “
maar ik dacht erbij: “…want er zitten hier in Gent bende gedreven digitale snaken die gewoon vanuit het niets een gazet op het internet uit de grond stampen. Ze noemen het Het Project, en ook wel een stadsblog. Een groep enthousiastelingen die daar dag in dag uit mee bezig zijn. Ze blogden al op hun eigen – over lopen, beesten op de koer, hun legendarische kat, boeken en CD’s, maar dus nu ook op Gentblogt. Ze vertellen wat er in Gent te doen is, en over hoe graag ze die stad zien. Kweeniethoe handig om die stad te leren kennen. Ze organiseren ook tien dagen lang de verslaggeving van de Gentse Feesten met vliegend reporters via mailinglijsten en wiki’s en al. (en gebruiken ook veel “en al”) Wat een krachttoer is dat elk jaar weer. Nie geweune.”
25 juli 2006, de laatste ochtend van de Gentse Feesten:
“Maar kijkt, dat is Michel van Gentblogt. Die gaat ’s ochtends op de Vlasmarkt op pad met zijn kodak om foto’s te schieten. Ziedewel, we staan erop!”
In 2008: Die jaarlijks krachttoer, daar wil ik wel eens aan meedoen. Ik heb eens in de Vooruit gezeten, met Michel, i., Els en Bruno en andere geïnteresseerden. Kijk, kaartjes:
Eén artikeltje, dat moet toch lukken. Ik ben nu toch op wandel, en heb m’n notitieboekje bij. Hannelore Bedert, is dat de moeite? Of beter iets anders? Isabelle A en A Brand in de Charlatan. Oké, ik typ, (en hertyp en hertyp, weetwel…), klaar en insturen. ‘t Staat er op!
Vijf dagen later waagde ik me aan een volgend concertverslag. Via een aantal vluchtig getikte steekwoorden op de gsm stond ook een tweede artikel op de site te blinken.
Velen gingen me al voor in het afscheid en de bedankingen, ik heb ze één voor één gelezen. Van mijn kant oprechte dank, iedereen van Gentblogt, om tien jaar onze, en ook mijn gids in Gent te zijn!