– “Hey Google, is de post nog open?”
– Google Home: “Het is 16u53. Bpost is nog 7 minuten open“
*bindt veters en doet spurtje*
Tovenarij, Arthur C. Clarke ‘s “any sufficiently advanced technology is indistinguishable from magic” en science fiction.
Zoals in 2015, met het pakketje.
Google Home en ik – in m’n hoofd:
Peter Jackson, regisseur van The Lord of the Rings en The Hobbit films, maakte naar aanleiding van de honderdste verjaardag van de wapenstilstand een documentaire op basis van beeldmateriaal van het uitgebreide archief van het Imperial War Museum en de BBC. De vaak nooit geziene beelden werden opgeschoond, digitaal bewerkt, ingekleurd en van geluid voorzien met state of the art productietechnieken. Onlangs was Apocalyps World War I te zien op Canvas (en ook op youtube), maar dit lijkt me qua detail onovertroffen en komt wel heel erg dichtbij.
Hier zie je Peter Jackson en enkele medewerkers in gesprek met de BBC over het proces.
Wanneer het gaat over de snelheid van de originele opnames zit er ook een beeld uit Ieper in:
De film was op 11 november te zien op BBC2, wordt beperkt vertoond in de US, en hopelijk krijgen we hem hier ook op een groot, of minder groot scherm te zien.
Meer over de film vind je bij kottke.org en open culture.
Update 17/12/18: Een stuk in de New York Times met voor & na filmpjes geeft verder toelichting over het productieproces. De volledige 100 uur beeldmateriaal werd gerestaureerd, maar er was echter maar budget om 30 à 40 min in te kleuren. Er kwamen liplezers aan te pas om uit te maken wat er gezegd werd, en dit werd door acteurs met de juiste Britse accenten ingesproken.
En vijfentachtig, als ik het jaar van The Goonies en Back to The Future op IMDB bekijk. Arcade Summer, eighties synthwave van FM-84, opgepikt via Netsensei. Op hun soundcloud geven ze het zelf de tag dreamwave.
Bijna veertig jaar verloren gewaand, maar recentelijk op youtube opgedoken. Een volledige versie van “Star Wars: The Making of The Empire Strikes Back” van Michel Parbot.
JR van FC Bergman. Je moet gaan kijken. Zonder twijfel.
Zo’n technisch huzarenstuk had ik nog nooit gezien. Het stuk speelt zich af op 4 etages, die langs 4 zijden kan bekeken worden. Het telt in het totaal (denk ik) 16 scènes waar ondertussen ook decorwissels gebeuren.
Dénk ik, want als publiek zit je op één van de 4 tribunes aan elke kant, en zie je dus maar één kant met 4 scènes. Wat er zich aan de andere kanten afspeelt wordt realtime gefilmd en aan jouw kant geprojecteerd, waardoor je bij momenten het idee hebt naar een vooraf minitieus gemonteerde TV-serie te kijken.
Wacht, ik laat ze het zelf uitleggen.
De scènes, de verplaatsingen van de acteurs, volgen elkaar zo snel op, en spelen zich ook op verschillende plaatsen tegelijk af, dat ik er (vooral het eerste deel) met open mond zat naar te kijken.
Ik zou er nog bijna de straffe acteerprestaties bij vergeten te vermelden.
Update 15/1/19: Het kan dit voorjaar nog in Parijs, maar nu ook in het najaar in Schelle of volgend jaar Brussel.
Nadat je de Google Assistant de opdracht hebt gegeven, belt deze zelf naar de kapper of een restaurant om een afspraak te maken of een tafel te reserveren. De Mm-hmm en de euh‘s, en het zich herpakken als blijkt dat er voor 4 personen niet hoeft gereserveerd te worden, stelen met deze demo op Google I/O de show. Meer soundbites en achtergrond van de onderliggende technologie vind je op de blogpost over Google Duplex. Van de andere nieuwigheden die nog op Google IO te zien waren maakte Wired een overzicht.
Ook alhier in De Tijd en op vrt.nws over Google I/O en over de nieuwe functies in Android P.
