De Koer verbouwt. Dat betekent dus bakstenen te lijf gaan, muren blootleggen en veel stof maken. Ook op het eerste verdiep, waar de huiszwam zich een kamer had toegeëigend.
En ook één van de schouwen moest er aan geloven. Dat betekent een dagje M. versus de schouw. Elke keer een overwinning wanneer je met een welgemikte tik een hoop bakstenen uit evenwicht kan brengen. Maar ook de verbetenheid verhogen als blijkt dat een goed dicht gemetste schuine schouw binnen de schouw blijkt te zitten.
Bringing down de schouw
De animatie hierboven (*klik*) maakte ik door elke foto in een afzonderlijke laag op te nemen in het vrij beschikbare Gimp. Door de contouren van de schouw te overtrekken en in een extra laag op te nemen, kon ik de foto’s beter op elkaar afstemmen.
Door de verbouwing op De Koer begon mijn handen te jeuken om ook in huis verandering te brengen. Niet alleen daar is’t gank maar hier dus ook. Toen ik het huis kocht was alles met een dik vinylpapier behangen. En als ik zeg álles dan, is dat ook álles: muren, plafonds, deuren,… Ouderwets, maar wel recent behangen. Te recent om het onmiddellijk met groot geweld van de muren te trekken.
Het baksteentjespapier in de gang, daar wou ik wél al lang van af. Enkel de kat had er de voorbije drie jaar mee gejeund.
Na een eerste en een tweede blik achter het papier van de muur achteraan de gang, besloot ik toch met plamuurmes en Perfax behangafweek het baksteenpapier van de muur te halen.’Toch’, want je weet waar je aan begint, maar niet waar je gaat eindigen. Kwam aan de oppervlakte: een laag isomo, verschillende blauwe verflagen, dik stukken plaaster en een plank(!). De lemen plak hing op bepaalde plaatsen los aan de muur, klonk hol bij het kloppen, maar liet ik nog even hangen tot ik de muur achter de plank gecheckt had.
Zoals gevreesd had ik door de plank het ergste van de muur nog niet gezien.
Tot zover de muur tussen living-en keukendeur. Ondertussen kon ik tijdens het afsteken van het behang ook verder de gazet van 1984 lezen.
De muur van de gang vooraan, tussen voor-en livingdeur, had een groene ondergrond en was in veel betere staat. Enkel een paar holle plaatsen maar voor de rest vlak gelijk een biljarttafel.
Next up: de muren boven de muurlijsten, de linkermuur en het plafond!
De initiatiefnemers verkregen in juni van de coöperatieve ‘de Vooruit nr1’ voor 35 jaar een erfpacht op Zaal De Meibloem.
De plek werd in 1911 als volkshuis opgericht door de socialistische wijkclubs en diende de afgelopen eeuw achtereenvolgens als volkscafé, theaterzaal, danszaal, cinema, jeugdhuis, fanafarezaal,… Het is zo’n zaal die naarmate je er met meer mensen over praat, meer bestemmingen heeft gehad.
In tegenstelling tot de twee vorige locaties, De Meubelfabriek en De Binnenweg, die telkens kortdurende projecten waren, wordt De Koer dus meer een definitieve stek. Een grote stek ook, die met de eerste verbouwing vooraan steeds ruimer wordt en na wat trekken en zagen meer en meer zijn geheimen prijs geeft.
Die verbouwing betekent muren strippen, plafonds uitbreken, een dak openleggen, een schouw afbreken en hiermee containers vullen.
En ontdekkingen doen…
…van toffe restanten uit een bewogen verleden…
…maar ook minder toffe. Bij het wegnemen van de valse wanden en plafonds maakten we kennis met een bewoner die zich al lange tijd op hout en muren had genesteld.
Dag Mijnheer de Huiszwam, pakt uw valies maar want dit is een werkje voor zwamman, gespecialiseerd in het bestrijden van zwammen, schimmels, paddenstoelen en consoorten.
Naast een koppel breekhamers had zwamman nog aantal drastische maatregelen onder de arm. Van alle muren die tekenen van huiszwam vertonen dient in de eerste plaats de plak en de voegen afgebeiteld te worden. Deze muur en stenen worden dan verder afgeschuurd en geïnjecteerd om de ongenode gast in de toekomst niet meer terug te zien.
Allemaal meer werk dan verwacht, de zwam had zich duidelijk op muren, draagbalken en tot zelfs op het eerste verdiep behoorlijk uitgeleefd, maar plezant allemaal. Er is genoeg werk te doen: licht of zwaar, verplaatsen of versleuren, aangeven of wegbrengen, uit elkaar halen of afbreken, plankjes zagen of bekistingen uiteen vijzen. ‘s Morgens wordt na de ochtendkoffie om 10 uur gestart. Er is voldoende werk -en beveiligingsmateriaal (handschoenen, helmen, stofmaskers,…) om het werk op een veilige manier te verrichten. En er wordt ter plaatste gekookt, wat ‘s middags écht voor culinaire hoogstandjes zorgt.
En tegen zes uur ‘s avonds worden hamers, koevoeten opgeborgen, de kruiwagens, shoppen en borstels aan de kant gezet en de container afgedekt, om er vervolgens één te drinken.
Deze eerste verbouwingen zijn gericht op de uitbreiding van de huidige buurtwinkel Akker en Ambacht, en de inrichting van het buurtcafé. De rest van de ruimtes zal gaandeweg een bestemming krijgen.
Men zoekt in deze periode tot het openingsweekend op 9 en 10 september nog helpende handen. Voor een dag, een halve dag of voor een uurtje, het maakt niet uit. Contacteer Eva via 0498 491446 of eva@dekoer.be of kom gewoon langs in de Meibloemstraat 86.
Het eerste bouwkamp wordt feestelijk afgesloten met een receptie op 9 september en een openingsfeest Driemaal scheepsrecht op 10 september.
Ik kocht het glas van de lamp ergens in 2007 op de Prondelmarkt bij Sint-Jacobs. Ze kwam op de slaapkamer terecht. Die had een laag plafond, een korte kabel was dus voldoende. Na de verhuis bleef ze lang in de doos zitten, maar ze vroeg de laatste tijd steeds harder om opgehangen te worden.
Een hoger plafond deze keer, en als ik niet wou dat het licht in mijn ogen zou schijnen, had ik een langere kabel nodig. Ik vond er één in de Brico van de home sweet home die er –chanceke– net op paste.
